Nasza wspólna przygoda z Chorwacją zaczęła się już 18 czerwca, kiedy to nasi partnerzy byli w Polsce. Poznali oni wtedy nasze rodziny, przyjaciół, szkołę, miasto. Pożegnaliśmy się 25 czerwca, na szczęście tylko na okres wakacji. Tak więc, nie czekając zbyt długo, 22 września powiedzieliśmy WITAJ CHORWACJO!
Jeszcze w autobusie byliśmy bardzo zestresowani, w głowie rodziło się pytanie: CIEKAWE, JAK TO BĘDZIE PO TAKIEJ PRZERWIE? Jednak niepotrzebnie. Przywitano nas bardzo entuzjastycznie. Już pierwszego dnia czekały na nas niespodzianki. Spędziliśmy świetny czas w gronie rodziny i przyjaciół. Byliśmy na super imprezach, na których poduczyliśmy się tańczyć od Hiszpanów. Poznaliśmy mnóstwo nowych ludzi, którzy zostaną w naszej pamięci na długo, długo po zakończeniu projektu. Poza czasem spędzonym z rodzinami i przyjaciółmi, mieliśmy także inne atrakcje. Przemierzyliśmy Chorwację wzdłuż i wszerz – od Cakovca na północy, po Zadar na południu. Na pięknym nadmorskim miasteczku się nie skończyło. Odwiedziliśmy także Park Narodowy – Jeziora Plitvickie oraz stolicę Chorwacji – Zagrzeb. Oprócz rozrywek czekały na nas także obowiązki. Prezentacja kraju – brzmi łatwo, jednak wymagała dużo przygotowań. Na szczęście wszystko się udało.
29 września nadszedł czas na powrót do Polski, więc ŻEGNAJ CHORWACJO! Pożegnania zawsze są smutne, ale to było szczególne. Towarzyszyły mu łzy i uśmiechy. Mówiąc „Do zobaczenia” nie wiedzieliśmy, czy kiedyś ono nastąpi, jednak wierzymy mocno, że zobaczymy się już wkrótce. Spędziliśmy tam czas, który zostanie na zawsze w naszej pamięci i poznaliśmy ludzi, których kochamy, mimo tak krótkiego czasu. Ale, jak to mówią : NIE LICZY SIĘ ILOŚĆ, ALE JAKOŚĆ. Tak też było w naszym przypadku.

[Not a valid template]